neonbuizen / spanbanden,

afmetingen variabel

vrijdag 10 oktober: ‘Avond van Merijn’ (intercontinentaal)

Kijken

Strepen en spannende swirls neonlicht: sommige recht, andere sierlijk gekromd; allerlei kleuren: soms fel, dan weer ingetogen. Niet alleen, zoals bij DE RUIT gebruikelijk, parallel aan de glaspui; óók in de ruimte ervóór en daarachter, en boven je hoofd. Levendig, lichtvoetig en speels.

Veel méér opvallend dan de stroomsnoeren zijn de kleurige spanbanden waaraan die neonstrepen daadwerkelijk hangen. Die banden, zorgvuldig geknoopt, zijn niet enkel functioneel, als dragers van dat neon. Het zijn volwaardige beeldelementen, deel van de compositie.

Het immateriële licht, en de stevige spanbanden vormen samen een soort tekening. Meestal teken je op vlakke vellen papier – o wee als dat kreukelt of kromtrekt. Hier bij DE RUIT is een 3D, ruimtelijke tekening ontstaan.

Die spanbanden, en daarmee de neonlijnen, hangen niet zomaar lukraak door elkaar. Er was geen ontwerp, en dat kwam er ook niet. Tijdens het installeren heeft Merijn Haenen goed naar de ruimte gekeken, en daarin – letterlijk en figuurlijk – aanknopingspunten gezocht. Stevige plekken, waaraan die spanbanden zijn verankerd. En punten die het specifieke karakter van de locatie blootleggen, en definiëren.

Merijn Haenen

Merijn Haenen (1989, Beringe) studeerde in 2014 af aan de Willem de Kooning Academie – als grafisch ontwerper. Boeken en ander drukwerk, affiches en advertenties, logo’s en huisstijlen. Soms ook bewegwijzering en beursstands: dan krijg je ook te maken met de derde dimensie.

Tegenwoordig verlopen ontwerpprocessen digitaal – er komt nog nauwelijks handwerk aan te pas. Werken in opdracht, vanuit nauwkeurig geformuleerde uitgangspunten, strak opgestelde budgetten, en binnen strenge deadlines. Moeilijk om uit dat keurslijf te ontsnappen. Merijn is fan van grafisch ontwerper Karel Martens: hem lukte het een herkenbare, eigen stijl te ontwikkelen, collages uit heel divers beeldmateriaal.

Tijdens zijn studie kreeg Merijn het advies stage te lopen bij Florentijn Hofman – van de gigantische ‘Bospoldervos’ langs de Schiedamseweg. Ook na zijn afstuderen bleef Merijn in diens atelier werken.

Zo ontdekte hij naast opdrachtwerk – oa voor kokendwater-kranen: brood-op-de-plank! – langzaamaan ook autonoom te werken, ook in de 3D ruimte. … Lees Meer

de presentatie van Carine is verlengd tot zondag 24 augustus

kleurfolie op plexiglas, c. 250 x 350 cm

14 juni 22 augustus: Avond van Carine

met muziek van Nikos Charalambous

Carine Hooykaas – Compositie 761: kijken

Kleuren! Niets méér – geen mensen, geen huizen, geen landschap… Óók niets minder: heel veel kleuren – naast elkaar.

Niet eens zoveel verschillende tinten. Wél een paar honderd kleurige vlakjes plakfolie, op 36 stroken perspex.

Die hangen achter het raam, aan dunne nylondraadjes. Bij het minste zuchtje – de voordeur – of vlaagjes warmte – de zon – wiegelen ze zachtjes, en draaien om hun as. Bij zonlicht uitbundige schittering; ’s avonds subtiel glanzen.

Perspex is transparant, plakfolie translucent: je kijkt er zó doorheen. Het licht van zon en straatlantarens ook. Zo ontstaan subtiele kleurlijnen op de grijze vloer binnen. Die deinen mee met het perspex, én schuiven langzaam mee met de zon.

Je moet daarvoor wél met je neus op het glas. Anders zie je alleen perspex en plakfolie. Als je je ogen ietsje anders focust: je eigen spiegelbeeld en de grids van de gevels hiertegenover. Dat is meteen de enige ‘diepte’ in wat je ziet: er is geen hoofdvorm en restvorm, geen voorgrond en achtergrond. Alleen die kleuren.

Compositie 761 is speciaal voor DE RUIT gemaakt – vandaar ‘761’. En ‘compositie’: letterlijk ‘bij elkaar gezet’ – subtiel ritme van kleuren. Sommige lichter dan andere, koele en warmere tinten, langer of korter, hoger of lager, smal of breder, luider of zachter – bijna een partituur.

Carine Hooykaas: beeldend kunstenaar

Carine Hooykaas (1972, Rotterdam) studeerde aan de Willem de Kooning Academie. Ze begon met Grafiek. Docent Wout Berger adviseerde ook Fotografie te gaan ‘doen’; Wim Gijzen bracht haar naar de afdeling Schilderen. “Waardevol”, zegt Carine nu, “ik wrikte aan de schuttingen tussen wat toen aparte studierichtingen waren. Ik zocht juist veelzijdigheid.” Ook 3D ruimte boeit haar – van thuis meegekregen: vader Frans is architect.

Dat multidisciplinaire zie je terug in haar werk. Haar favoriete grafische techniek is aquatint. Anders dan het gedetailleerd-figuratieve van … Lees Meer